کوین و توکن 2 اصطلاح در رمزارزهاست که در ارتباط با بعضی از مسائل شباهت و در بعضی از مسائل هم تفاوت هایی دارند، بزرگ ترین تفاوت توکن (Token) با کوین (Coin) نبود بستر بلاکچین اختصاصی است. امروزه برای کسب ثروت راه های راحت تری نسبت به کارکردن در چند شیفت وجود دارد، یکی از مشاغلی که می تواند درآمد خیلی بالایی برای شما به ارمغان بیاورد، بازارهای مالی همچون بورس، فارکس و ... است، یکی از بازارهای مالی که طی این چند سال اخیر مورد توجه خیلی از افراد دنیا قرار گرفته است، بازار مالی ارزهای دیجیتال یا کریپتوکارنسی (cryptocurrency) است؛ که در ادامه مقاله، به بررسی تفاوت توکن با کوین می پردازیم.

برای ورود به این بازار نیاز به دانش های معاملاتی و شناخت معاملات (استفاده از اهرم های معاملاتی) یا استفاده از سایر استراتژی های کسب سود در این بازار است اما مهمترین رکن اصلی موفقیت در این بازار، بحث روانشناسی بازار ارزهای دیجیتال است که باعث می شود از هیجانات شما برای ورود بی موقع به معامله جلوگیری کند؛ اما برای درک بیشتر از این بازار باید اصطلاحات این بازار را به خوبی بشناسید زیرا دانش بیشتر در بازار کریپتوکارنسی (cryptocurrency) می تواند به کسب سود بیشتر شما کمک شایانی کند.

کوین (Coin) در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟

اگر آشنایی کمی با بازار ارزهای دیجیتال یا کریپتوکارنسی (cryptocurrency)، داشته باشید، احتمالا اسم کوین (Coin) یا رمزارز به گوشتان خورده است، رمزارزها در واقع به نوعی یک واحد پول هستند و در نقل و انتقالات ارز دیجیتالی مورد استفاده قرار می گیرند.

تاریخچه کوین (Coin) 

در سال 1983، دیوید شام یک نوع پول دیجیتال مبتنی‌ بر رمزنگاری اختراع کرد که ای‌کش (Electronic Cash) نام داشت. دیوید شام بعدتر و در سال 1995 یک پول دیجیتال دیگر به نام دیجی‌کش (Digi Cash) ابداع کرد که روش رمزنگاری آن به گونه‌ای بود که نه بانک، نه دولت و نه هیچ شخص ثالثی قادر به ردگیری تراکنش‌های مالی آن نبودند. در سال 1996 و در دانشگاه MIT مطالبی منتشر شد که در آن یک نظام رمزارز، به تفصیل شرح داده شده بود. این سلسله مطالب در همان سال توسط آژانس امنیت ملی آمریکا در قالب یک گزارش با عنوان «چگونه یک ضرابخانه بسازیم: رمزنگاری پول‌های الکترونیکی گمنام» منتشر شد.

اولین رمزارز یا کوین (coin) در سال 2009 به وجود آمد، پادشاه ارزهای دیجیتال یعنی بیت کوین، به صورت غیرمتمرکز فعالیت می کند، سازنده رمزارز بیت کوین یعنی ساتوشی ناکاموتو این کوین (Coin) را بر بستر بلاکچین ساخته است که این بستر امنیت بسیار زیادی را به کاربران خود هدیه می دهد.

تعریف Coin و تفاوت توکن با کوین

به طور کلی کوین ها به 2 دسته تقسیم می شوند:

ارزهای دیجیتال متمرکز

ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز

ارزهای دیجیتال متمرکز

رمزارزهای دیجیتال متمرکز در واقع مثل پول‌های رایج در دنیای دیجیتال عمل می کنند. در حقیقت به مانند بانک مرکزی که کنترل مقدار چاپ پول و مقدار عرضه و تقاضا را در بازار کنترل می‌کند، توسعه‌دهندگان و سازندگان COIN متمرکز نیز روی آن کوین نظارت، دسترسی کامل بر مقدار چاپ، نحوه عرضه و تقاضای آن در بازار را دارند و کاملا کنترل شده عمل می‌کنند.

ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز

ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز در واقع رمزارزهایی هستند که توسعه دهندگان، در کنترل آن هیچ‌گونه نقشی ندارند. به‌ عبارت دیگر داده ‌های داخلی شبکه به‌ جای این‌ که روی یک سرور مرکزی ذخیره شوند، بر روی هزاران سرور و به‌صورت کاملا شبکه‌ ای ذخیره سازی می‌ شوند. به‌ این ترتیب احتمال هک یا دزدی پایین آمده و همچنین میزان اعتماد و شفافیت بر عدم دستکاری آن افزایش می‌یابد. 

توکن چیست؟

توکن به هر نوع دارایی که قابلیت مبادله و انتقال دیجیتالی را بین افراد مختلف در اکوسیستم بلاک چین را فراهم کند، گفته می شود. این اصلی ترین تفاوت توکن با کوین است. به‌عبارت‌دیگر، در ابتدایی‌ترین حالت می‌توان گفت توکن ارزشی به‌ وجود می‌آورد که یک سازمان ارائه داده است. اگر مفهوم رمزارز را به توکن پیوند دهیم، باید اضافه کنیم ارزش توکن‌ها را گروهی می‌پذیرند و در شبکه بلاک چین نیز پشتیبانی می‌شوند.

انواع توکن ها

توکن بهادار (Security Token)

توکن کاربری (Utility Token)

توکن پرداخت (Payment Token)

توکن سهامی (Equity Tokens)

انواع توکن ها در بازار ارزهای دیجیتال

توکن بهادار (Security Token)

توکن بهادار (Security Token) مانند سهام است؛ چرا که ارزش آن از دارایی‌های غیر از خودش حاصل می‌شود و زیرنظر سازمان‌های دولتی فعالیت می‌کنند و از قوانین تعیین‌ شده پیروی می‌کنند، بنابراین اگر زمانی شرکت نتواند به وعده های خود عمل کند و در اجرای پروژه های خود شکست بخورد مراجع قانونی می توانند آن را پیگیری کنند. لازم به ذکر است که این دسته از توکن‌ها از نظر سرمایه‌ گذاری حاشیه امن فراوانی را برای کاربران خود فراهم می کنند.

توکن کاربردی (Utility Token)

توکن کاربردی (Utility Token) برخلاف توکن بهادار به خرید سهام و مشارکت در سود و زیان شرکت شباهتی ندارند. مالک توکن ‌های کاربردی به نسبت میزان توکن ‌های خریداری شده که در اختیار خود دارند می توانند در آینده از خدمات و محصولات شرکت بهره‌ مند شوند. علاوه‌ بر این، تفاوت دیگر این دسته از توکن‌ها با توکن‌های بهادار (Security Token) در پیروی از قوانین است که به طراحی آن‌ها بستگی دارد. در واقع، توکن‌های کاربردی می‌ توانند از اجرای قوانین تدوین ‌شده برای توکن‌های بهادار معاف باشند.

برای مثال، توکن کاربردی را می ‌توان مانند پیش ‌فروش محصولاتی مثل بازی ویدئویی، کتاب، گوشی هوشمند یا لپ تاپ و سیستم های کامپیوتری در نظر گرفت که به استارتاپ ها و شرکت های حوزه بلاک چین امکان می‌ دهد محصول یا خدمات را پیش ‌فروش و از این طریق سرمایه جذب کند. این روش باعث می ‌شود علاوه ‌بر جذب سرمایه، مشتریان آینده محصولات استارتاپ و شرکت مشخص شوند.

توکن پرداخت (Payment Token)

توکن پرداخت (Payment Token) کارکردی به ‌جز پرداخت برای محصولات یا خدمات ندارد و کاربران با خرید آن می‌توانند در فضای اینترنت، محصول یا خدمات بخرند. ارزش این دسته از توکن‌ها نوسانی ندارد و غالبا ارزش یکسانی همچون استیبل کوین ها (Stablecoins) خواهند داشت.

توکن سهامی (Equity Tokens)

توکن سهامی (Equity Tokens) به مجموعه توکن ‌هایی گفته می ‌شود که نشان ‌دهنده سهام در شرکت ارائه ‌کننده همان توکن است. این دسته مشابه توکن بهادار است، با این تفاوت که فقط در شرکت ارائه‌ دهنده اعتبار دارد و تابع قوانین خاصی نیست. بنابراین، تعداد کمی از شرکت‌ها برای توزیع توکن سهامی به ‌منظور جذب سرمایه تلاش کردند.

کاربردهای توکن

کاربردهای TOKEN

به عنوان روش پرداخت بین دو طرف قرارداد که بر سر پرداخت از طریق توکن توافق کرده اند.

مالکیت دارایی دیجیتال (ملک، محصولات، سهام و ...)

حسابداری برای اقدامات دیجیتالی

پاداش دهی به مشارکت کنندگان در یک شبکه

اطمینان از امنیت شبکه

ایجاد مدخل برای خدمات اضافی

فراهم کردن تجربه کاربری ارتقا یافته

تفاوت بین توکن با کوین

تفاوت توکن با کوین در جدول زیر:

توکن TOKEN	کوین COIN
ارز دیجیتالی است که بلاکچین اختصاصی ندارد.	ارز دیجیتالی است که بلاکچین اختصاصی دارد.
اغلب توکن ها کاربردی هستند و در یک یا چند کار خاص کاربرد دارند.	کوین ها واسطه پرداخت هستند.
توکن ها را می توان در تمام کیف پول های بلاکچین میزبان ذخیره کرد.	کوین ها آدرس های اختصاصی خاص خود را دارند.
مثال : چین لینک	مثال : بیت کوین

 نتیجه گیری: یکی از اصطلاحات رایج در بازار مالی ارزهای دیجیتال یا کریپتوکارنسی که بسیار پرکاربرد است، توکن ها و کوین ها هستند، تفاوت توکن با کوین در بلاکچین است، که کوین برخلاف توکن بر بستر یک بلاکچین اختصاصی است.

منبع سایت استاد علیرضا محرابی